कविता: हळवा कोपरा
हल्ली मनाचा कोपरा हळवाच असतो
जाणून घेण्यास कोणी मोकळाच नसतो

मनुष्याच्या जत्रेत आपण एकाकीच असतो
गर्दीत माणसाच्या आपण एकटेच फिरतो

मैफलीत मित्रांच्या सहज हितगुज साधतो
जिंकून मात्र दोस्तीच्या जलशात हारतो

इतरांशी संभाषण साधायला वेळच नसतो
स्वत:शी नकळत अव्यक्त संवाद करतो

पान झडताना आपण ग्रीष्मात पाहतो
वर्षा ऋतुत आम्ही मात्र पुन्हा बहरतो