कविता

असते…..
खरं मनसोक्त मुक्तपणे जगायचे असते
सौख्य लाभलेले कधीच मोजायचे नसते
आपल्या विचाराची सांगड घालायची असते
दुसर्‍याच्या मनातील मात्र गूढ उमजत नसते
जीवनात वेळेवर ऍडजस्ट करायचे असते
प्रत्येक वेळेस परिस्थिती मात्र कठोर नसते
निवडीचे स्वातंत्र्य अबाधित ठेवायचे असते
विचारात जास्त तडजोड करायची नसते
स्वआवड निवड अशीच जपायची असते
इतरांची आवड मात्र अव्हेरायची नसते

इतरांना आयुष्यात सामावून घ्यायचे असते
जीवनभर एकाच व्यक्तीसाठी झुरायचे नसते

अवघड निर्णय घ्यायला मात्र शिकायचे असते
आयुष्यात जबाबदारी येताच झटकायची नसते

क्षण-क्षण जुळवून मनावर जडतो संयम
क्षणभंगुर सुख उपभोगता नाव होते दुय्यम

संयम बिघडता वाजतील तीन तेरा
संयम धरून होतील सातचे अकरा

रागावर नियंत्रण घटता उडतो संयम
रागाचे दुसरे नाव नुकसान हाच नियम

संयम राखता सहज मिळतो विजय
संयम दुरावताच फक्त मिळतो पराजय

संयमाने वाढवायचा असतो मनाचा तोल
नाही तर भावनांच्या वावटळीत घाव होतो खोल

मागे पडलो…
जीवनाच्या शर्यतीत माणुसकीने वागलो
माणसा सोबत जगण्यात मागे पडलो

नात्यांचा जु खांद्यावर घट्ट ओढून धरलो
प्रवासात वाहत गेलो मागे पडलो

सुसंवाद नसताना शब्द धरून बसलो
ऐक्याला वाळवी लागली मागे पडलो

संघर्षाच्या वेळेस तत्व धरून बसलो
लढाईत जिंकून सुद्धा मागे पडलो

आप्तेष्टांना मित्रांना आपले म्हणून राहिलो
अपयशात माणुसकी निसटली मागे पडलो

काही नाही

काही नाही ओंजळीत मा‍झ्या काही नाही
शब्द नाही सूर नाही संगीतात राम नाही
पाऊस नाही श्रावण नाही मनात उत्साह नाही
चंद्र नाही सूर्य नाही आकाशात इंद्रधनुष्य नाही