कविता

कविता : चल सखे
चल सखे बनवू आपले सुंदर घर
जसे चिमणी करते खटाटोप दिनभर

एक-एक वीट लावू समजुतीच्या जपून
दिन रात्र मेहनत करू एकमेकांना समजून

मनसोक्त हास्य, प्रचंड मस्ती, किंचित आदर
ठेवू जाणीव, ठेवू मान, करू एकमेकांची फक्त कदर

पडतील थोडे कष्ट सोडावे लागतील मोहाचे क्षण
कस लागेल नात्याचा मात्र सापडतील मोत्याचे कण

एकएक पै जमा करून घर सजवू अतिशय मस्त
पाहुणचारात पाठवू नको अतिथीला रिक्त हस्त

कधी भांडू कधी लढू कधी परिस्थितीचा अतिरेक
येतील अडचणी फार विश्वास हीच जगण्याची मेख

घडाभर संवेदना, संपूर्ण साथ, परिपूर्ण स्वातंत्र्य यांचे मिश्रण
जोडीदाराची प्रगती साधायला लागणार नाहीत जास्त परिश्रम

आनंद, दु:ख, सण, क्षण, जाणिवांना करू एकत्र साजरे
तू कर थोडे नखरे आपण जगू क्षण करून मन हसरे

असते…..
खरं मनसोक्त मुक्तपणे जगायचे असते
सौख्य लाभलेले कधीच मोजायचे नसते
आपल्या विचाराची सांगड घालायची असते
दुसर्‍याच्या मनातील मात्र गूढ उमजत नसते
जीवनात वेळेवर ऍडजस्ट करायचे असते
प्रत्येक वेळेस परिस्थिती मात्र कठोर नसते
निवडीचे स्वातंत्र्य अबाधित ठेवायचे असते
विचारात जास्त तडजोड करायची नसते
स्वआवड निवड अशीच जपायची असते
इतरांची आवड मात्र अव्हेरायची नसते

इतरांना आयुष्यात सामावून घ्यायचे असते
जीवनभर एकाच व्यक्तीसाठी झुरायचे नसते

अवघड निर्णय घ्यायला मात्र शिकायचे असते
आयुष्यात जबाबदारी येताच झटकायची नसते

क्षण-क्षण जुळवून मनावर जडतो संयम
क्षणभंगुर सुख उपभोगता नाव होते दुय्यम

संयम बिघडता वाजतील तीन तेरा
संयम धरून होतील सातचे अकरा

रागावर नियंत्रण घटता उडतो संयम
रागाचे दुसरे नाव नुकसान हाच नियम

संयम राखता सहज मिळतो विजय
संयम दुरावताच फक्त मिळतो पराजय

संयमाने वाढवायचा असतो मनाचा तोल
नाही तर भावनांच्या वावटळीत घाव होतो खोल